Demansı olan kocam inkontinan bir hale geldiği ve artık ona evde bakamadığım için bir hastaneye yatırıldı. Hastane şimdi onun bir bakımevine yerleştirilmesi gerektiğini söylüyor. Ben ise hastanede daha iyi bakılacağını düşünüyorum. Benim rızam olmadan onu taburcu edebilirler mi?
Günümüzde demansı olan kişilerin çok az bir bölümüne hastanede bakılmaktadır. Kişiler genellikle değerlendirme için hastaneye yatırılırlar ve sadece hastane konsültanı veya uzman hemşireler tarafından sık olarak gözetilmelerini gerektiren bir durum varsa hastanede tutulurlar. Hastane, kocanızı taburcu etmeden önce kocanızın çok yönlü bir ihtiyaç değerlendirmesinin yapılmasını düzenlemiş olmalıdır. Değerlendirmeye hastane personeli ile kocanızın doktoru katılmalıdır. Mümkünse kocanızın ve sizin görüşleriniz de alınmalıdır.
Kocanızın hastanede kalıp kalamayacağı konusundaki son kararı hastane konsültanı verir.
Alzheimer hastalığı olan kocamı erkenden bakımevine yerleştirmeyi istemedim. Ancak çocuklarımızla birlikte yaşamamız nedeniyle kocamın evde olması cehennem azabı çektirdi bana. Fakat sonrasında onu bakımevinde görmem de aynı etkiyi yaptı. Bir çözümü yoktur, değil mi?
Size yakın olan biri, bakımevine gitmek zorunda kaldığı için suçluluk hissetmeniz sık görülen bir durumdur. Bakımevindeki bakım çok özel olmayacağı için suçluluk duyuyorsunuzdur ve kocanızı hayal kırıklığına uğraştığınızı hissediyor olabilirsiniz. Evinizde onunla baş edemediğinizi muhtemelen anlayamayan kocanızın gösterdiği yaklaşım da bunu kötüleştiriyor olabilir.
Suçluluk hissi ile baş etmenin en iyi yolu, hissetme şeklinizin farkına varmanızdır; böylece gelecek ve aileniz için neyin en iyi olduğu hakkında sağlam kafayla karar verebilirsiniz. Ayrıca sizin yaptığınız hiçbir şeyin hastalığı önleyemediğini de fark etmeliniz. Alzheimer hastalığının gidişini veya sonuçlarını etkileyemezsiniz. Tüm yapabileceğiniz kocanızın rahat, güvenli ve makul derecede hoşnut olmasını sağlamanızdır.
